dzień 10. Yak kharka

Yak kharka. Zimno. Zimno. Z Manang do Yakharki jest blisko, jakieś 3 godzin spokojnego marszu. Obiad jemy w pierwszej  restauracji w Yak wiosce. Dalbhat poleca nam Anna z Australii. Wróciła z Tilichu lake cała i zdrowa. Podróżuje z dużo zagrubym synem Kristianem. Kristian nie wchodził na górę. Po relacji Anny, Tilichu piękne zimne i trudno w podejściu. Widok mieli na Manaslu 8156 m wysokości ósmy ośmiotysięcznik. Przejrzysta niebo widoczność na kilka km. Australijczycy sympatyczni ludzie. Nawiązujemy dobrą znajomość, towarzyszy im nepalski przewodnik i strongmen czyli ich tragarz. Nosi za nimi ich wielki bagaż. Za wielki jak na jednego.

Yak kharka to kilka zabudowań. Praktycznie same tea house, domy z pokojami dla turystów, którzy schodzą się z Tilichu Lake i z Manang. Z Iitą dostajemy mały domek. Altanki nie dzielimy z sąsiadem, takie male wolnostojące i zimne. W restauracji, grzeje się sporo osób. Na środku stoi piec z wielką rurą. Ptzy piecu stoi Michael i czyta książkę. Po jednej stronie przy długiej ławie siedzi grupa młodych Rosjan którzy wrócili z Tilichu. Są zmarznięci. Po drugiej stronie siedzi grupa przypadkowych sobie osób. Może się z znają może nie. Mam z nich ubaw. Najpierw widok jak z biblioteki albo empiku, każdy w skupieniu czyta książkę. Następnie jak jeden mąż odkładają książkę i spożywają posiłek. Tak jakby się wspólnie umówili na godzinę zamówienia na 18. Niemcy, Francuzi, Anglicy. Śmiejemy się. Robię im zdjęcie.

Jeszcze nie przypuszczamy z Iitą, że będzie tak zimno w naszej różowej altance. Kładziemy się po godzinie 20. Wczesna to pora, ale robią tak wszyscy co dzień w ramach trekkingu. Budzimy się po dwóch godzinach i zakładamy na siebie wszystko co mamy. Łącznie z kurtką i rękawiczkami. Śpimy na 4018 m. Jest na minus. Ile ? Mój puchowy śpiwór na minus 20C (nie oryginalnej produkcji podrabiany North face -North fake, nie sprawdza się ) Zimno mi. Tej nocy nie śpię dobrze, budzę się. Zimno i wysoko. Dla organizmu to nowość.